سوسن طهماسبی، فعال حقوق زنان و برنده جایزه سازمان دیده‌بان حقوق بشر در گفت‌وگو با رادیو فردا از وضعیت نسرین ستوده می‌گوید..
۱۳۸۹/۰۸/۱۶
آنگونه که رضا خندان، همسر نسرین ستوده به رادیو فردا گفته‌است، اعتصاب غذای خشک نسرین ستوده، وکيل دادگستری و فعال جنبش زنان که از ۱۳ شهريورماه سال جاری در زندان اوين به سر می‌برد، وارد هشتمین روز خود شده است.
نسرین نماد دفاع از حقوق متهم و نماد عدم استقلال وکلا در سیستم قضایی ایران است. سال‌هاست در این سیستم افرادی با اتهامات امنیتی بازداشت و بازجویی می‌شوند، تحت فشار قرار می‌گیرند که وکیل نداشته باشند و یا حداقل اینکه به آنها می‌گویند یک سری وکلای فعال در حوزه حقوق بشر، مثل نسرین ستوده را وارد در پرونده‌شان نکنند.
امروز اما می‌بینیم که نسرین به همراه تمام موکلانش در زندان است و دلیل اینکه در زندان است این است که روی حقوق موکلانش پافشاری کرده است.
هدف این است که فضایی ایجاد کنند که فردی که بازداشت شده از هیچ راه قانونی برخوردار نباشد. من فکر می‌کنم نسرین دیگر هیچ راه و چاره‌ای نداشته است به جز اینکه با تنها امکانی که در اختیار دارد، یعنی با بدن و جانش، دست به اعتراض بزند.
متأسفانه تاریخ ما مدام در حال تکرار شدن است. هر بار همان سناریوها به شکل وحشتناکی تکرار می‌شوند منتها بازیگرانش تغییر می‌یابند. همیشه در ایران آدم‌هایی هستند که غیرخودی محسوب می‌شوند. این افراد در موقعیت ضعف و اتهام قرار می‌گیرند.
وقتی که وکلای مدافع حقوق بشر در ایران اصرار می‌کردند که اگر دادگاهی و بازجویی هست باید با احضاریه قانونی انجام شود، و وکلا حق دسترسی به پرونده را داشته باشند، در آن زمان بسیاری سکوت کردند. الان می‌بینید همان آدم‌هایی که سکوت کردند خودشان امروز دچار مشکل شده‌اند. خودشان دارند همان حرف‌ها را تکرار می‌کنند.
در این میان افرادی هستند که احساس می‌کنند هنوز هم در این سیستم از یک امنیت قضایی برخوردارند. آنها هم برای حفظ این امنیت قضایی که خودشان شخصاً از آن برخوردارند باید کوشش کنند، برای اینکه ممکن است فردا نوبت خودشان برسد و دیگر کسی نخواهد بود که برای عدم رعایت قانون اعتراض کند..
نسرین نماد دفاع از حقوق متهم و نماد عدم استقلال وکلا در سیستم قضایی ایران است. سال‌هاست در این سیستم افرادی با اتهامات امنیتی بازداشت و بازجویی می‌شوند، تحت فشار قرار می‌گیرند که وکیل نداشته باشند و یا حداقل اینکه به آنها می‌گویند یک سری وکلای فعال در حوزه حقوق بشر، مثل نسرین ستوده را وارد در پرونده‌شان نکنند.
امروز اما می‌بینیم که نسرین به همراه تمام موکلانش در زندان است و دلیل اینکه در زندان است این است که روی حقوق موکلانش پافشاری کرده است.
هدف این است که فضایی ایجاد کنند که فردی که بازداشت شده از هیچ راه قانونی برخوردار نباشد. من فکر می‌کنم نسرین دیگر هیچ راه و چاره‌ای نداشته است به جز اینکه با تنها امکانی که در اختیار دارد، یعنی با بدن و جانش، دست به اعتراض بزند.
متأسفانه تاریخ ما مدام در حال تکرار شدن است. هر بار همان سناریوها به شکل وحشتناکی تکرار می‌شوند منتها بازیگرانش تغییر می‌یابند. همیشه در ایران آدم‌هایی هستند که غیرخودی محسوب می‌شوند. این افراد در موقعیت ضعف و اتهام قرار می‌گیرند.
وقتی که وکلای مدافع حقوق بشر در ایران اصرار می‌کردند که اگر دادگاهی و بازجویی هست باید با احضاریه قانونی انجام شود، و وکلا حق دسترسی به پرونده را داشته باشند، در آن زمان بسیاری سکوت کردند. الان می‌بینید همان آدم‌هایی که سکوت کردند خودشان امروز دچار مشکل شده‌اند. خودشان دارند همان حرف‌ها را تکرار می‌کنند.
در این میان افرادی هستند که احساس می‌کنند هنوز هم در این سیستم از یک امنیت قضایی برخوردارند. آنها هم برای حفظ این امنیت قضایی که خودشان شخصاً از آن برخوردارند باید کوشش کنند، برای اینکه ممکن است فردا نوبت خودشان برسد و دیگر کسی نخواهد بود که برای عدم رعایت قانون اعتراض کند..
با آرزوی بهبودی و آزادی برای خانم ستوده و دیگر فعالان حقوق بشر وزندانیان سیاسی و مدنی از چنگال شیاطین جمهوری اسلامی و نابودی حکومت ظلم و ستم و رهایی مردم از دست سران دیکتاتور و به امید فردای بهتر برای ایران بزرگ !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر