این وبلاگ در ایران مسدود است .برای اطلاع از خبرهای بعدی به آدرس زیر مراجع کنید.
                                                                        
                                                                       www.behrozmhb.blogspot.com

حکم های ظالمانه توسط دستگاه های قضایی رژیم آخوندی

امروزه در ایران حکم های ناعادلانه توسط دستگاه های قضایی رژیم آخوندی امری عادی شده و بار دیگر اراده رژیم بر آن بود که آزادی خواهان را به مصلح تحجر وخفقان ببردو سند شوم دیگری را بر تاریخ خویش بیافزاید.آنچه که لایق سران فتنه و آشوبگر ولایت جهل و نادان است بر مردمان بی گناه و آزادی خواه تحمیل و آنهارا به حبس های طولانی مدت،محرومیت از فعالیت و اعدام محکوم می کنند.این در حالی است که طی چند روز گذشته شاهد حکم های سنگین بر فعالان حقوق بشر از سوی دستگاه های قضایی رژیم جمهوری اسلامی شدیم .

نسرین ستوده، حقوقدان و وکیل دادگستری، از سوی شعبه 26 دادگاه انقلاب به قضاوت پیرعباسی به یازده سال حبس تعزیری، بیست سال ممنوعیت خروج از کشور و بیست سال محرومیت از وکالت محکوم شد .خانم ستوده که از ۱۳ شهریور ۱۳۸۹ در بازداشت بوده، وکالت تعدادی از پرونده های سیاسی و حقوق بشری از جمله وکالت شیرین عبادی، عیسی سحرخیز، کیوان صمیمی، محمد صدیق کبودوند، عاطفه نبوی، خدیجه مقدم، احمد نجاتی کارگر، از کشته شدگان پس از انتخابات و آرش رحمانی پور، از اعضای انجمن پادشاهی ایران را که در سال ۸۸ اعدام شد، بر عهده داشته است.بازداشت او واکنش ها و اعتراضات افراد و سازمان های داخلی و خارجی زیادی به دنبال داشته است .وزارت امور خارجه آمریکا دوشنبه (۲۰ دی) با صدور بیانیه ای اعلام کرد: "ایالات متحده حکم ناعادلانه و سنگین در ایران علیه فعال حقوق بشر و وکیل برجسته، نسرین ستوده، را قویا محکوم می کند و خواهان آزادی فوری اوست."از سوی دیگر حکم ظالمانه برای دانشجوی کرد از سرزمین قهرمان پرور کردستان قلب های هم وطنان را به درد آورده و دوباره شاهد بی عدالتی های رژیم فاسد بر مردم بی گناه و مظلوم کردستان شدیم.رضا شریفی بوکانی، زندانی محبوس در زندان رجایی شهر کرج، از سوی شعبۀ یکم دادگاه انقلاب شهریار به ریاست قاضی میرغفاری،به "30 سال و شش ماه" حبس تعزیری محکوم شد . جلسه محاکمه وی بدون حضور وکیل و نماینده دادستانی و به صورت غیر علنی در دادگاه انقلاب شهریار برگزار شد.

به امید نابودی حاکمان جنایتکار رژیم آخوندی و آزادی برای تمامی زندانیان سیاسی !

زندانی سیاسی جعفر کاظمی در آستانۀ اجرای حکم اعدام قرار گرفته است

 پرونده زندانی سیاسی جعفر کاظمی محکوم به اعدام به اجرای احکام دادگاه انقلاب فرستاده شده است و حکم جنایتکارانه و ضد بشری اعدام علیه این زندانی سیاسی در آستانۀ اجرا قرار گرفته است.در چند روز گذشته اخباری مبنی بر تایید حکم ضدبشری اعدام زندانی سیاسی جعفر کاظمی انتشار یافت که باعث نگرای فزآیندۀ خانواده وی گردید. خانواده آقای کاظمی جهت مطلع شدن از وضعیت پرونده عزیزشان به ارگانهای مختلف مراجعه کردند که از جملۀ آنها دیوان عالی کشور،اجرای احکام دادگاه انقلاب ،دادستانی تهران و بازپرسی امنیت دادگاه انقلاب مستقر در زندان اوین می باشد.

خانواده کاظمی به هر کدام از این مراکز که مراجعه می کردند آنها را به جای دیگری احاله می دادند واز پاسخگویی به آنها خوداری می کردند. آنها خواستار پاسخگویی عباس جعفری دولت آبادی دادستان تهران در رابطه با پرونده عزیزشان بودند اما او از روبرو شدن و پاسخ دادن به آنها سرباز زد و آنها را به بازپرسی امنیت مستقر در زندان اوین احاله داد.بازپرسی امنیت دادگاه انقلاب مستقر در زندان اوین به خانواده کاظمی گفت: پرونده جعفر کاظمی به اجرای احکام دادگاه انقلاب ارسال شده است و در انتظار دستور اجرای حکم اعدام بسر می برد.در حال حاضر علاوه بر زندانی سیاسی جعفر کاظمی تعداد دیگری از زندانیان سیاسی زندان اوین در انتظار اجرای حکم اعدام بسر می برند که اسامی بعضی از آنها به قرار زیر می باشد؛ معلم زندانی عبدالرضا قنبری،محمدعلی حاج آقایی، محسن دانش پور،احمد دانشپور ،جواد لاری و فرح واضحان می باشند. 

لازم به یادآوری است که زندانی سیاسی جعفر کاظمی 27 شهریور ماه 1388 توسط مامورین وزارت اطلاعات با ضرب و شتم دستگیر و به سلولهای انفرادی بند 209 زندان اوین منتقل گردید. او به مدت 74 روز در سلول انفرادی تحت شکنجه های جسمی و روحی بازجویان وزارت اطلاعات قرار داشت.سربازجوی وزارت اطلاعات آخوندی با نام مستعار علوی پرونده او را به شعبۀ 28 دادگاه انقلاب ارجاع داد رئیس این شعبه فردی بنام محمد مقیسه ای معروف به ناصریان از اعضای کمیتۀ قتل عام زندانیان سیاسی سال 67 می باشد او آقای کاظمی رابه اعدام محکوم کرد و سپس در دادگاه تجدید نظر حکم اعدام توسط احمد زرگر از بازجویان دهۀ 60 مورد تایید قرار گرفت.زندانی سیاسی جعفر کاظمی از شاهدان و نجات یافتگان قتل عام زندانیان سیاسی در سال 67 می باشد.او از سال 1360 تا اواخر سال 1369 در زندان بسر برد و تحت شکنجه های وحشیانه جسمی و روحی قرار داشت.

دستگیری مسیحیان در ایران توسط لباس شخصی ها

این روزها زندانهای ایران تبدیل به شکنجه گاههای شده که بیم وترس از آن هر انسانی را وادار به اعتراف های  می کند که هرگز مرتکب چنین گناهی نشده.در حکومت جهل و نادان رژیم آخوندی زندانها جای خود را با دانشگاهها عوض کرده وبیشتر خواهان داوطلبانی است که برای رهایی ملّت و آزاد و دموکراسی در ایران در شکنجه گاههای جمهوری اسلامی بسر می برند.امروزه دانشگاههای ایران خالی از روشنفکران و دانشجویانی شده که برای رهایی مردم از زیر سایۀ ننگ و رژیم جنایتکارجمهوری اسلامی در گوشه های از این شکنجه گاهها  حبس شده اند که چشم انتظار فردای بهتر برای ایران بزرگ هستند.امروزه حاکمان جنایتکار رژیم آخوندی بدون توجه به خواسته های مردم دست به اقداماتی می زنند که ضرر آن گریبان گیر ملّت فقیر ایران می شود که هر گونه اعتراض از سوی مردم نسبت به آن  منجر به شکنجه ،زندانی و اعدام می شود

.ایران بزرگ روزی که سر چشمۀ همۀ خوبیها بود امروزه به دلیل حاکمان نا لایق  و زیر پا نهادن قوانین حقوق بشری به کشوری تبدیل شده که حتی، دیگر ادیان بزرگ مورد سرزنش و بی احترامی قرار می گیرند .این بار نوبت مسیحیان است که باید طعم خشونتها و بی عدالتی های دستگاههای قضایی جمهوری اسلامیرا بچشند و مورد ضرب و شتم  قرار گیرند.

جامعه بزرگ مسیحیان ایران در روزهای کریسمس و سال نوی میلادی امسال زیر  فشارهای زیادی از سوی مقامات جمهوری اسلامی قرار گرفته است، نزدیک به 60 تن از آنها  هم اکنون تحت شکنجه و اقدامات ضد بشری از سوی مقامات قضایی قرار گرفته اند، این اقدامات در حالی صورت گرفته که رهبر خونخوار رژیم آخوندی ،  مسیحیان در ایران را عامل توطئه و دشمنان جمهوری اسلامی می داند که از این راه فشار دستگاههای قضایی بر مسیحیان افزایش یافته که منجربه ضرب وشتم،دسگیری و زندانی کردن آنها شده واین در حالی است که چند تن از مسیحیان در ایران توسط دستگاههای قضایی به اعدام محکوم شده اند..

باز هم اعدام !

امروزه در ایران بزرگ تعداداعدام ها به جایی رسیده که شمارش آن قلبها را به درد می آورد ، موجب رعب و وحشت در دل مردم می شود، امروزه در ایران فریاد ظلم و بی عدالتی  بر سر مردم سا یه گسترده که رهایی از آن برای ملّت به کابوسی تبدیل شده که سرانجام ندارد.اکنون که شاهد پیوند گستردۀ پایه های ضد استبدادی در ایرن هستیم که همه ما باید برای رهایی از آن ونجات جان زندانیان سیاسی  با حکم های نا عادلانه در زندانهای مخوف رژیم مستکبر  دست از تلاش بر نداریم و خواهان لغو مجازاتهای ضد بشری در دستگاهای قضایی جمهوری اسلامی باشیم .

حاکمیت منفور رژیم آخوندی تلاش می کند با استفاده از اختلافات قومی و مذهبی ، سیاست سرکوب خشن خود را به وسیله اعدام و خفه کردن صدای ملّت از بی عدالتی پیش ببرد.هدف از این سیاست ایجاد رعب و وحشت واختلاف در میان پایه های اصلی جنبش ضد استبدادی کنونی است، جنبش قدرتمندی که همۀ اقشار ملّت از کارگر گرفته تا فعالان حقوق بشر ، دانشجویان ، روزنامه نگاران و منتقدان به رژیم فاسد و خونخوار را در بر می گیرد.غبار اتهامات دروغین  جمهوری اسلامی به مبارزان راه  آزادی و فعالان سیاسی و مدنی به جایی رسیده که هنگام محاکمه زندانیان هیچ وکیل حق دفاع از موکل خود را ندارد یا بدون حضور وکیل یا خانواده قربانیان حکم به اجرا گذاشته می شود و موقع تحویل جسد با رفتارهای ضد بشری  و زندانی کردن  آنها داغ را در دل میلیونها ایرانی می گذارند که این خود نشانۀ ترس و وحشت حاکمان خونخوارجمهوری اسلامی است که به قدرت رسیده اند.

حبیب‌الله لطیفی دانشجوی کرد که قرار بود بامداد  (یکشنبه) اعدام شود در پی اعتراض‌های بین‌المللی و هموطنان  و تحصن خانوادۀ وی در مقابل زندان سنندج، این حکم اجرا نشد. اما روز سه شنبه شاهد اقدامات ضد بشری از سوی مقامات قضایی جمهوری اسلامی  شدیم که دو فعال سیاسی دیگربه نام های علی صارمی و علی اکبر سیادت اعدام شدند .علی صارمی زندانی سیاسی که بیش از 20 سال در زندانهای ولی فقیه زندانی بود، او در این مدت تحت شدیدترین شکنجه های جسمی و روحی قرار گرفت و هر بار که دستگیر می شد بیش از یک سال در سلولهای انفرادی با شرایط سخت و طاقت فرسا قرار می گرفت. او طی 4 بار دستگیری بیش از 20 سال در زندان بود. آخرین بار در شهریور ماه سال 1386 به جرم شرکت و ایراد سخنرانی در مراسم نوزدهمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی سال 67 دستگیر و پس از نزدیگ به 3 سال بلاتکلیفی در شعبۀ 15 دادگاه انقلاب محاکمه وبه اعدام محکوم شد. علی اکبر سیادت دیگر زندانی سیاسی به جرم ارتباط با سرویس اطلاعاتی اسرائیل محکوم وهمراه با علی صارمی بدون اطلاع وکلا وخانوادهای آن دو اعدام شدند..

باز هم تاریکی بر آسمان کردستان

کردها همیشه جزو ستم دیده ترین مردمان و قربانی اوّل سیاست های غلط ، خشونت طلبی و انتقام بوده اند.همیشه از حقوق اولیۀ خود محروم و حق هیچ گونه اعتراض یا دفاع از خود نداشته اند و با هر گونه اعتراض به سیاست های رژیم و دخالت در امور آن به حبس یا اعدام محکوم شده اند.رژیم جنایتکار و منفورجمهوری اسلامی باز هم از را بی عدالتی و زیر  پا نهادن قوانین حقوق بشر دست به قتل و اعدام کردها ی بی گناه می زند. آیا این همه قتل و اعدام  التیام بخش کینه وغرور این رژیم فاسد و ظالم نیست ؟ پس کو نشانه عدالت و ثبات قوانین حقوق بشری که خود دولت ایران یکی از امضاء کنند گان آن است ؟ آیا پایمال کردن حقوق بشری در ایران فقط شامل جوانان بی گناه و منتقدان به رژیم جنایتکار می شود ؟ .پس حکم سران دیکتاتور و حاکمان پلید چی ؟.آیا آنها هم روزی پای میز محاکمه جواب گو جنایت های خود هستند ؟ چرا اشد مجازات برای بی گناهان کرد که به هیچ عنوان عضو احزاب اپوزیسیون نبوده اند ؟ تنها به دلیل اعتقاداتشان و یا اعتراض به وضع موجود سیاسی و خفقان و نواقض حقوق بشری در ایران زندانی و محکوم به اعدام می شوند.

همۀ ما می دانیم  به جز گروه پژاک  ، هیچ گروهی یا احزاب سیاسی کردستان ایران چه در داخل  و چه در خارج از ایران بر ضد حکومت دست به اسلحه نمی برند و سالهاست که از خشونت برای اهدافشان کاسته  شده و تنها خواسته آنها آزادی و دموکراسی برای ایران و کردستان است چرا که می دانند جهان به سوی صلح و جنبش مسالمت آمیز در حرکت است نه از طریق گرفتن جان و کشتار مردمان بی گناه ..

در آستانه حکم اعدام حبیب الله لطیفی هستیم هم چنان تلاشهای مدافعان حقوق بشر و مجامع بین المللی  برای توقیف این حکم بی نتیجه بوده و بار دیگر رژیم مستکبر و خونخوار جمهوری اسلامی از اجرای حکم خوشحال و رعب و وحشت را در دل هم وطنان بخصوص مردم کردستان نهاده است.

بر اساس گزارشها اتهام آقای لطیفی محاربه ( دست داشتن در انفجار های صوتی در میدان سنندج، بمب گذاری در خودرو دادستان سنندج و نیز حمله به پاسگاه ها در این شهر ) بوده و این در حالی است که کلیۀ اتهامات ذکر شده از طرف حبیب ا... و وکیل مدافع ایشان تهمت و غیر قابل قبول بوده و طبق گفته های خواهر حبیب ا... ،او تنها فعالیت فرهنگی و حقوق بشری داشته و کسی که در این راه فعالیت کند نمی تواند بمب گذار یا محارب باشد.

ندای حقوق بشر

ندای آزادی !

دفاع از آنهایی که ناعادلانه زندانی شده اند ورساندن صدای آنها به دیگران و به سازمانهای مدافع حقوق بشر امری حیاتی است، و وظیفه ما هم وطنان برای رهایی این زندانیان اعم از سیاسی ، مدنی و اجتماعی از اتهامات دروغین وخفه کردن صدای مظلومانۀ آنها که  سالهاست در زندانهای مخوف جمهوری اسلامی تحت امر سلطۀ حاکمان دیکتاور بر مردم حبس شده اند این است که دست از تلاش بر نداریم و همیشه یارو همراه این عزیزان  برای رهایی وآزادی ملت از دست مستکبران باشیم..بدترین کابوسی که این زندانیان می توانند داشته باشند این است که فراموش شده اند و تلاش وزحمات بی دریغ آنها برای رها یی ظلم و ستم بر مردم بی گناه و خاموش کردن شعلۀ بی عدالتی حاکمان دیکتاتور بر این ملت به فراموشی سپرده شده ،و با تلاش و کوشش مردم ومدافعان حقوق بشر برای نابودی سران فتنه و آشوبگر و رهایی ملت از چنگال حاکمان پلید و خوک صفت امیدی در دل ای عزیزان در زندانهای مخوف حکومت جهل و نادان زنده می شود.تلاش و مبارزه  حاکمان دیکتاتور و گسترش سرکوب ، آزارو اذیت، شکنجه واعدام مخالفان و منتقدان به نظام جمهوری نظامی و زیر پا نهادن قوانین حقوق بشر که بیشتر بر رنج وعذاب روزنامه نگاران،دانشجویان،فعالان سیاسی و مدنی،وکلا و اقلیت های قومی و مذهبی انجامیده ، خشم ملت را بر افروخته که رها یی از دست این مستکبران به کابوسی تبدیل شده که هر لحظه پرچم  پر افتخار آزادی و دموکراسی بر ملت  ایران به عنوان رهایی از ظلم و ستم و نابودی نظام پلید بر افراشته شود.تا ما هم مثل سایر کشورها حق انتخاب ،انتقاد و سایر موارد دیگر  بدون سرکوب ، زندانی کردن،  شکنجه وآزار داشته باشیم.بر اساس قوائد ومقررات حقوق بشر اصولا" انسانها حق دارند و دولت تکلیف، انسانها حق دارند تضمین و تأمین خود را از دولت بخواهند و دولت مکلف است به انجام  آن..

حق هر ملت است که از حقوق خود دفاع کند بون اینکه هیچ ترس و هراسی داشته باشد،هر روزنامه نگار حق دارد اندیشه و تفکرات  و انتقادات خود را نسبت به دولت و یا هر شخص دیگری به گوش و اطلاع مردم برساند بدون اینکه زندانی ،شکنجه یا اعدام شود،پس سرکوب منتقدان و مخالفان به نظام جمهوری اسلامی راهی است برای پیروزی و موفقیت سران دیکتاتور وزیر پا نهادن قوانین حقوق بشر.به امید آزادی و دموکراسی برای ایران بزرگ و آزادی تمام زندانیان سیاسی .!
ندای حقوق بشر