بیا ســــــــوار برامواج سرد اقیانوس
بیا به ساحل امنی که سو زند فانوس
بیا به همـــــــــــره ابرسپید بارانزای
ببار برلب خشک فسرده از افسوس
بیا که جان جهانیدرانتظارتوسوخت
صـدای هلهله برپاشد و دف وناقوس
بیا بهانهٔ شـــــــادی به روزگار عزا!
به پیشـــــــواز توآییم، هرقدم پابوس
بیا به جان ندایی کهجان به راه توداد
به عزّت شـــــهدا و شرافت محبوس
بیـا توناجی تاریـــــــــــخ پایمردیها
زبیخ وبن بهدرآورنهــال هرسالوس
بیا به بیشـــهٔ شیران پارسی که شده
کنام روبه وپیران عـــــــهد دقیانوس
بیا به شـــــــهر دلیران سبز، آزادی!
بریده در قدمت بازوان اختـــــاپوس
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر